Sprzęt | Super SIO Splitter – Wersja Deweloperska

SUPER SIO plytka_w_wersji_deweloperskiejJak pewnie dobrze wiecie, powstaje nowe urządzenie dla naszego ośmiobitowego Atari. Dokładniej rzecz ujmując, jest to właściwie podbudowa pod dowolne urządzenie podłączane pod port SIO w Atari. Dlaczego o tym wspominamy na „Retro na Gazie”? Bo to może być gadget przydatny każdemu fanowi gier działającemu z oryginalnym komputerem.

 

SIKOR: Wraz z Nowym80Retro wpadłem na pomysł, aby przybliżyć samą ideę urządzenia naszym czytelnikom. Jako producent obudów do cartridge’y na Atari dostawałem wiele maili, aby wyprodukować obudowę do różnych urządzeń SIO podłączanych do Atari – a to SIO2SD, a to FujiNET, itp. Niestety, koszt zrobienia porządnej obudowy na formie wtryskowej (przypominam, że mówimy tu o jakości wykonania) nigdy by się nie zwrócił, że nie wspomnę już o jakimkolwiek zarobku (i tak nie wiem, czy jakiś się z tego wypracuje, ale to już zupełna para kaloszy).

Tym niemniej wielokrotnie dostawałem zapytania, a poza tym stwierdziłem, że rzeczywiście wiele urządzeń sprzedawanych na rynku jest pozbawionych obudowy i przez to wygląda mocno tak sobie i nie zachęca kupujących do wyłożenia na nie swoich oszczędności. Co więcej, urządzenia w większości są nieprzelotowe, dla niewtajemniczonych w arkana Atari wyjaśnię – SIO, czyli Serial Input/Output, gniazdo transmisji szeregowej pozwalającej podłączyć do siebie szereg urządzeń, bezpośredni poprzednik złącza typu… USB. Wspominają o tym twórcy tego ostatniego, nie ukrywając przy tym, że byli autorami złącza SIO w Atari i na nim wzorowali koncepcję nowego gniazda. W głowie zaczęła mi kiełkować pewna koncepcja…

Tak narodził się projekt o nazwie „Super SIO Splitter”. Jest to płytka pełniąca funkcję splittera SIO (rozgałęziacz), pozwalająca na podłączenie dwu kolejnych urządzeń w tym samym standardzie z wyprowadzonymi wyjściami na urządzenia zewnętrzne sprzedawane jako „OEM” (bez wtyczek), w celu ich podłączenia do rozgałęziacza. Ale całe clue rozdzielacza (stad w nazwie słowo „Super”) jest inne: płytka ma swój standard wyprowadzeń dla urządzeń montowanych wewnątrz i umożliwia jego konfigurację za pomocą specjalnych zworek ustawianych na DIP-Switchu. Oczywiście wszystko ma być zamknięte w zgrabnej obudowie wykonanej w technologii wtryskowej.

Płytka w wersji deweloperskiej.

Rozrysowaną koncepcję dostał projektant (x_angel. znany z atarowskich forów) i po moich narzekaniach powoli wyjawił się finalny projekt w postaci zgrabnej (wiem, rzecz gustu) płytki, która spełnia moje wymagania i może zostać pokazana światu. Ile było z tym pracy wie tylko x_angel, ja i dwie inne osoby wprowadzone we wczesną fazę projektowania płytki. Koncepcja została wcześniej przedstawiona na atariarea oraz atariage, gdzie spotkała się zasadniczo z dwoma reakcjami: „po co i na co? ” oraz „wspaniały pomysł, kiedy będzie?” (zgadnijcie sami, która gdzie była?). W każdym razie nie zrażony doprowadzam powoli pomysł do końca (mimo uwag typu „ale dlaczego gniazdo USB-B jest niepodłączone?” – mimo, iż są piny do niego) i po pierwszych testach została wyprodukowana partia próbna płytki developerskiej (zresztą zwiedza już częściowo świat), nad którą mogą się pochylić konstruktorzy urządzeń.

Jak już jest płytka developerska, to czemu nie pokazać jej światu? Skontaktowałem się z Nowym80 Retro (bo wiem, że lubi takie gadgety) i zapytałem się, czy nie zechciałby nakręcić krótkiego filmu o urządzeniu (oczywiście wrednie powiedziałem, że sam musi sobie je zlutować – on to lubi robić). Zainteresowałem go i zgodził się nieomal natychmiast. Powędrowała do niego płytka numer #D05. Wróćmy do obudowy, która początkowo miała być dużo niższa. Po konsultacjach z kilkoma projektantami i wziąwszy wszystkie za i przeciw – obudowa będzie miała wysokość zbliżoną do standardowego Atari oraz kształt zbliżony do serii XL (nieco taniej mnie wyjdą tego rodzaju przetłoczenia niż w wersji XE), przy czym kolor obudowy to będzie RAL7035 (tak jak standardowy kolor obudowy cartridge’y produkowanych przeze mnie).

Zajrzyjmy ile mamy miejsca w środku obudowy.

Obudowa – zgodnie z pierwotną koncepcją – będzie zawierała miejsce na wymienny przedni panel, na którym będzie można zamontować potrzebne elementy (na przykład wyświetlacz i przyciski do SIO2SD zamontowanego wewnątrz). Wykorzystanie panelu zewnętrznego będzie zależne tylko i wyłącznie od producentów urządzeń wewnętrznych, przy czym założenie jest takie, że z urządzeniem będą dostarczane (najprawdopodobniej) dwa takie panele do wykorzystania. Dodatkowo za namową jednego z elektroników prowadnice do niego są zrobione w taki sposób, aby producent mógł wykonać własny panel ze standardowego laminatu PCB (1,6mm – bardzo ładnie to wygląda, można spojrzeć na przykład na niektóre produkty Zaxona). Na filmie Nowego80Retro zobaczycie wstępnie wyrenderowaną obudowę jeszcze w wersji developerskiej, bez kilku zasadniczych elementów i bez dedykowanego panelu przedniego (ale w wersji podstawowej to tylko kawałek prostokąta w sumie). Tyle ode mnie – czas oddać głos Nowemu80 Retro.

Obudowa wersja deweloperska – wydruk 3D.

NOWY80RETRO: „Super SIO Splitter” jest urządzeniem bardzo rozwojowym. Mamy co prawda na rynku dostępne splittery dla złącz SIO, jednak o znacznie mniejszej funkcjonalności. Urządzenie od Sikor Soft jest w pełni konfigurowalne, co daje mu spore dodatkowe możliwości. Wyjaśnię to na przykładzie SDrive Maxa.  Jeśli podłączmy ten „emulator stacji dyskietek” i potrzebujemy aby zasilanie było dostarczone przez gniazdo SIO jeszcze przed uruchomieniem Atari, mamy taką możliwość. Możemy za pomocą wbudowanego ekranu przed uruchomieniem komputera wybrać dany obraz czy plik. Mamy dostępne na rynku wersje SDrive Maxa które nie współpracują z innymi stacjami dyskietek podłączonymi przez złącze SIO. Mamy w takim przypadku możliwość na Super Sio Spliterze odcięcia zasilania dla tego urządzenia na czas użytkowania innej stacji dyskietek. Inną sporo zaletą opisywanego urządzenia od Sikor Softu jest brak konieczności posiadania obudowy dla urządzeń podłączonych do splittera. Mamy możliwość umieszczenia urządzenia bez obudowy bezpośrednio w środku splittera, wybierając odpowiedni panel przedni. Jeśli te panele będą przygotowane na wtryskarkach jak sama obudowa opisywanego  urządzenia, będzie to bardzo estetyczne i dobrze wykonane urządzenie.

Super SIO Splitter (wersja dewloperska) od Sikor Soft. Film polski.

Jeśli miałbym się do czegoś przyczepić, warto zwrócić uwagę, że szeroka funkcjonalność i parametryzacja Super SIO Splittera niesie ze sobą ryzyko uszkodzenia dodatkowych urządzeń jak i samego komputera. Twórca dostarczy wraz ze swoim  urządzeniem szczegółową instrukcję obsługi. Jednak nieumiejętne i błędne podłączenie, może skutkować przykrymi konsekwencjami. Opisywana w materiale wideo wersja deweloperska, nie jest wersją ostateczną. Na tym etapie nie miałem dostępnej docelowej obudowy, czy wymiennych przednich paneli. Mam nadzieje że jakość ich będzie porównywalna z wcześniejszym projektem twórcy, czyli obudowami dla kartridżów XEGS. Projekt jest bardzo ciekawym, odważnym  i rozwojowym przedsięwzięciem. Życzę mu jak najszybszego osiągnięcia gotowości do udostępnienia go społeczności Atari.

Super SIO Splitter (wersja dewloperska) od Sikor Soft. Film angielski (English version).

Paweł „Sikor” Sikorski & Paweł „nowy80Retro” Nowak 

Sikor to atarowiec z krwi i kości. Miłośnik wszelakiego sprzętu Atari, filmów z Japońskim Godzillą oraz starego SF. Zasadniczo w opisach opiera się wyłącznie o sprzęt Atari, choć czasem nie pogardzi czym innym. Działa głównie na 8-bit, ale konsole nie są mu obce... lubi czasem popykać na maszynach Arcade, ale gry na PC go nie pociągają...