Czarny Ivo
Witam w ostatnim Retro Bingo!
Bombardier – przede wszystkim w tym miesiącu znów przeszedłem Contrę. Skusiłem się na wydane niedawno Contra Aniversary Collection. Kupiłem przede wszystkim dla prawilnego ogrania Hard Corps, ale zacząłem od tego co jest mi znane i skończyłem sławetną Contrę w wersji USA i Japońskiej.
Sprinter – tu bym wrzucił Wild Guns Reloaded, którego recenzję już wszyscy pewnie czytali i wiedzą jako to fajna gierka jest. Ukończyłem ją w jeden wieczór właśnie w coś pod 3 godziny więc na pewno się nada na tę kategorię 
Skoczek – Choć to bardziej strzelanka to jednak skakania po platformach jest sporo. Tutaj odhaczyłbym sobie ukończeniem gry Azure Striker Gunvolt. Duchowy spadkobierca Megamana X. Dużo skakania, odbijania się od ścian i wartkiej akcji. Największym atutem są walki z bossami. Mają różne fazy, ataki i naprawdę trzeba się napocić żeby z gracją im nakopać. Bardzo spoko gierka.
Poszukiwacz – nieźle mi wchodzą w tym roku metroidvanie ale chciałbym na listę wrzucić Axiom Verge. Oprawa jak za dawnych lat i mega wykreowany świat. Bardzo fajne świeże podejście do tematu odnośnie umiejętności, które odblokowują kolejne przejścia i kreatywności w ich używaniu. Poziom trudności jak należy, a muzyka też przekozacka, wraz z grafiką w idealnej harmonii pół na pół nadają całemu dziełu klimat. Tym bardziej cieszę się, ze udało mi się kupić kolekcjonerkę.
Kombinator – tutaj będzie Box Boy! + Box Girl! ukończony wspólnie z małżonką. Fajna logiczna gra ze spartańską grafiką i ciekawą rozgrywką. Bawi zarówno solo jak jak i w kooperacji.
Fan Nintendo – miała być to pierwsza gra na Switcha, ale ostatecznie na półce zawitała jako szósta. Mowa o genialnym, ikonicznym gorylu Donkey Kongu i Tropical Freeze. Nie rozumiem niektórych narzekań, bo gra jest świetna i nie odstaje od rodziny z pod szyldu Country. Bawiłem się bardzo dobrze. Poziom trudności wysoki, ale wyważony i czuć powrót muzyka Davida Wise, który skomponował piękne nuty. Nie pasowały mi tylko cholerne plansze podwodne.
Plaskacz – Grą w 2D było chwalone SteamWorld Dig. Było w 2D i było słabe. Za wuja mi ta gra nie podeszła. Choć muszę przyznać, że podobała mi się końcówka i zakończenie (nie tylko dlatego że nie musiałem dalej grać), jakoś kojarzyło mi się ze starymi dobrymi czasami. Coś na pograniczu Another World i The Lost Vikings.
Android – Na PS4 ograna najnowsza część Guacamelee! Kurde jedynka była genialna i dwójka też jest. Niby nie wiele zmieniono, ale klimatem i humorem ta gra niszczy system, a poziomem trudności śluby o zachowaniu czystości języka. Mowa jest krótka, w to trzeba zagrać! Ole!
Jaskiniowiec – i na koniec w końcu jakieś true retro – 16bitowy Super Mario World. Jak nie przepadam za Mario w 2D i po wsze czasy będę przeklinał jego poślizgowe buty tak trzeba przyznać że ta gra jest genialna. Ile tam jest upchanych pomysłów i sekretów to głowa mała, to na kilka gier by starczyło. Szczególnie pomysłowe i enigmatyczne są domy duchów, ale cały Las Iluzji ryj beret. Dla miłośników Mario i platformówek w ogóle pozycja obowiązkowa.
Aktualizacja!
Liczyłem, że w ostatniej chwili uda mi się zaliczyć aż 3 linie… ale ostatecznie udało się “tylko” dwie
Fantasta – myślę, że w sam raz pasuje tu The Ninja Saviors: Return of the Warriors. Świat, w którym zły polityk włada światem za pomocą swojej armii cyborgów a na przeciwko niego występują cyborgi ninja?! Sci-fi pełną gębą! A swoją drogą świetna gra z gatunku beat’em up. Na początek trzech bohaterów do wyboru i kolejnych dwóch do odblokowania. Każdy z unikalnym wachlarzem ciosów determinującym zupełnie odmienny styl gry. Szykujcie się na recenzję!
Fan Segi – tutaj na szybko przeszedłem TMNT Hyperstone Heist, normalnie pewnie bym nie zagrał ale to dobra, krótka gierka więc przyjemnie, szybko poszło w kooperacji z żonką i zaliczyłem brakujące pole. Polecam każdemu co lubi Żółwie Ninja i dobre gry
Rajdowiec – myślałem, że tu będzie ciężko, bo nie lubię wyścigów, ale na szczęście są wyjątki od reguły. Mario Kart 7! Głównie gram w multi z kolegą co sobotę, ale uzbierało się tego już dobrze ponad 20 godz gry więc myślę, że można uznać, że tę grę przeszedłem/doświadczyłem na tyle by ją tu wpisać. Ścigałka bardzo fajna, choć daje często tyle samo frajdy co frustracji. Nie raz bywałem pierwszy, a nie raz spadałem z czołówki na sam koniec…tuż przed metą, więc wyjątkowo obusieczna to rozrywka.
Party Boy – choć już mi nic to nie dało to należy odhaczyć, że już 6sty raz z rzędu byłem na Międzynarodowym Festiwalu Komiksu i GIER w Łodzi. Jak zwykle było bardzo fajnie, a z powodu zmiany budynku, w którym odbywała się impreza, uważam że strefa retro gierek skorzystała bo fajnie zaaranżowano im miejscówkę z przekrojem historycznym dla Sony, Segi, Nintendo i MicroSoftu. Kupiłem, jak zwykle, parę komiksów, byłem na prelekcji o komiksie Sandman i wraz z żoną podczas przerwy na posiłek oglądaliśmy zmagania na turnieju Tekkena. Tutaj wspomnę, że zachwycił mnie widok gościa co brał udział w turnieju pomimo, że u jednej ręki nie miał palców. To jest dopiero pasja!! Ja bym się na pewno dawno załamał, a on nie dość że gra to jeszcze nakopałby niejednemu ze sprawnymi rękami. Chylę czoła!!
No i to tyle. W tegorocznym RetroBingo (mam nadzieję że będą kolejne edycje) nie uczestniczyłem jakoś bardzo intensywnie, ale to z wyjątkowych powodów osobistych i uważam to za fajną zabawę i urozmaicenie w graniu. Co do kategorii to pomysłowe i szerokie, więc każdy powinien znaleźć coś dla siebie. Niestety nie mam szans nigdy na zaliczyć nic na Atari i Commodore, bo nie mam tych systemów, ale nie narzekam bo jest jeszcze Sony, Nintendo i Sega (hmm zabrakło Xboxa :P), a nie jest nigdzie powiedziane, że mam zrobić wszystko. Trochę przegięciem było kupno nowości wydawniczej na retro sprzęty :P Pozdrawiam i oby do przyszłego roku.
2. Repip
3. WojT
4. RetroBorsuk
5. LukegaX
6. Czarny Ivo
