Seria kartridżów SIDE odkąd powstała, odznaczała się szeroką funkcjonalnością, nienagannym wyglądem oraz dobrze przygotowanym oprogramowaniem wsadowym. Bardzo ładne estetyczne menu z wieloma funkcjami odróżniało te urządzenia względem podobnych technicznie kartridżów. Jednocześnie nie posiadała obsługi obrazów oryginalnych kartridżów przygotowanych dla komputerów Atari serii XL/XE. Dopiero trzecia edycja SIDE zmienia ten fakt. Właśnie w poniższym materiale postaram się Wam przedstawić moje pierwsze spostrzeżenia odnośnie tego rozwiązania. Jak ono wypada względem podobnych konkurencyjnych rozwiązań. Jak wygląda codzienne użytkowanie tego sprzętu, oraz czym możemy zostać zaskoczeni, mając kontakt z wcześniejszymi edycjami SIDE.

Samo urządzenie wykonane jest bardzo estetycznie, moim zdaniem prezentuje się najlepiej wśród całej linii SIDE. Przezroczysta obudowa jest dobrze spasowana, czytelna i idealnie komponująca się z niebieskim laminatem płytki PCB. Na urządzeniu mamy umieszczone informacje dotyczące osób tworzących zarówno oprogramowanie, hardware urządzenia jak i samo wykonanie ostatecznej wersji kartridża. Jak w poprzedniej wersji, na przedniej ściance urządzenia mamy dostępny przełącznik pracy kartridża. Wybieramy między trybem Sparta Dos X a Loaderem oprogramowania. Identycznie jak w poprzedniej wersji, nie mamy żadnej informacji przy przełączniku dotyczącej wyboru trybu. Tutaj musimy zdać się na wyczucie.

SIDE 3 w swojej całej okazałości

Kolejną dość istotną zmianą jest rezygnacja ze słabej dostępnych kart Compact Flash, które jednocześnie są dużo bardziej wytrzymałe od standardowych kart SD. Być może części użytkowników nie będzie podobała się ta zmiana, na pewno po części podyktowana jest celami praktycznymi w dostępności nośników SD. Sama instalacja karty jest bardzo płynna, a mechanizm jej instalacji jest bardzo dobrze wyczuwalny. Bardzo efektowna obudowa pozwoliła na instalacje diody sygnalizującej pracę urządzenia bezpośrednio na płytce PCB, bez konieczności dziurawienia obudowy. Tutaj spotykamy się jednak z dość specyficzną pracą samej diody. Nie jest tak jak w poprzedniej wersji urządzenia, gdzie dioda oznaczała “wgrywanie” oprogramowania. Przy nowej wersji widzimy diodę świecącą na stałe, dość jasnym zielonym światłem.  Gaśnięcie jej sygnalizuje pracę “ładowania” oprogramowania. Przy świetle dziennym nie widzę problemu ze świecącą na stałe diodą, problem może zaistnieć w godzinach wieczornych. Nie każdy z nas lubi efekt “święcącej choinki”. Miejmy nadzieję że będziemy mogli programowo w kolejnych edycjach oprogramowania wyłączyć ten efekt.

Urządzenie SIDE 3 jak widać obsługuje karty SD

SIDE 3 został wyposażony w zegar czasu rzeczywistego, który jest podtrzymywany przez niewielką baterię “guzikową”(widać ją na powyższym zdjęciu obok miejsca na kartę SD). Urządzenie również wyposażone jest w przycisk RESET, dokładnie jak w poprzednich wersjach kartridża. Sam przycisk znajduje się obok wejścia karty SD. Sam kartridż bez problemu pasuje do Atari zarówno serii XL jak i XE. 

Obok wielkiego loga SIDE 3 mamy informacje o osobach tworzących ten projekt

Jeśli chodzi o oprogramowanie i funkcję urządzenia, jest ono naprawdę wszechstronne. Na pierwszy rzut oka przypomina to dostępne dla kartridża SIDE 2. Po bardziej wnikliwych oględzinach zauważymy możliwość włączenia obsługi obrazów BIN oraz CAR. Inaczej niż w wersji poprzedniej, jesteśmy w stanie włączyć obsługę obrazów dyskietek ATR. Potrzebujemy do tego dodatkowego rozszerzenia pamięci (podobnie jak dla SIDE 2). Inne formaty plików wsadowych jak XEX obsługiwane są automatycznie. Jednym z niewielu formatów, których nie potrafi obsłużyć ten kartridż, to obsługa plików CAS, będących obrazem zapisu taśmy magnetofonowej – jednak nie jest to żadnym zaskoczeniem. Pozostałych funkcji nie będę dokładnie opisywał, można dowolnie zmieniać kolorystykę, sposób odtwarzania plików, zapis ostatniej konfiguracji uruchomienia urządzenia itp. Są to typowa techniczne ustawienia, które są tak specyficzne dla całej serii SIDE.

Podsumowując, otrzymujemy bardzo funkcjonalne urządzenie, będące wersją rozwojową całej linii SIDE. Ma ono kilka mankamentów wieku dziecięcego, które mam nadzieje zostaną wyeliminowane w kolejnych wersjach oprogramowania. Chodzi głównie o stale świecąca zieloną diodę oraz rzadko ale zdarzające się zawieszenie kartridża (szczególnie w trybie przyspieszonej pracy). Jeśli chodzi o samą kompatybilność, można mieć zastrzeżenia co plików ATR, których około połowa z moich ulubionych tytułów się nie wczytuje. Szczególnie tu mowa o wielodyskietkowych produkcjach. Jeśli chodzi o odczyt obrazów kartridżów, zdarzały się pojedyncze tytuły które były w stanie zawiesić urządzenie. Jeśli te kwestie zostaną poprawione w kolejnych edycjach oprogramowania, kartridż będzie dobrą alternatywną dla takich urządzeń jak Ultimte Cart. Ze swojej strony urządzenie jestem w stanie polecić, szczególnie jak będzie dostępne bardziej dopracowane oprogramowanie. Warto śledzić jego losy, szczególnie dla osób które chcą za jego pomocą wgrywać obrazy oryginalnych kartridżów. Zapraszam jednocześnie do obejrzenia poniższego materiału wideo, będącego uzupełnieniem tego artykułu.

Pozdrawiam Paweł “nowy80Retro” Nowak

Na dzień dzisiejszy mocne 4+, wraz z rozwojem oprogramowania i poprawie kilku funkcji, mam nadzieję że urządzenie będę mógł ocenić na 5.      

MATERIAŁ VIDEO

Angielska wersja językowa